Vilcacora i selol - kiedy przełom w walce z rakiem?

Medycyna klasyczna nie spełnia pokładanych w niej nadziei: nowotwory staną się wkrótce najczęstszą przyczyną przedwczesnej śmiertelności. Nie znamy w pełni czynników onkogennych, nie potrafimy też skutecznie ich unikać ani leczyć. Czy tajemnica skutecznego leku na raka kryje się w naturze, która chorobę tę stworzyła? To wielce prawdopodobne - twierdzą specjaliści.

Vilcacora i selol - kiedy przełom w walce z rakiem? Uncaria and Selol® - when the breaktrough in cancer treatment? PAP - Nauka w Polsce, Karolina Olszewska Medycyna klasyczna nie spełnia pokładanych w niej nadziei: nowotwory staną się wkrótce najczęstszą przyczyną przedwczesnej śmiertelności. Nie znamy w pełni czynników onkogennych, nie potrafimy też skutecznie ich unikać ani leczyć. Czy tajemnica skutecznego leku na raka kryje się w naturze, która chorobę tę stworzyła? To wielce prawdopodobne - twierdzą specjaliści. Aby oczekiwany przełom nastąpił, nie należy zaniedbać żadnej drogi. Biolodzy koncentrują się na poszukiwaniu naturalnych substancji przeciwrakowych i odkrywaniu mechanizmów ich działania. Lokują się zatem na szerokim pasie „ziemi niczyjej", pomiędzy medycyną klasyczną a niekonwencjonalną. Wyniki tych badań są imponujące - wkrótce do rejestru leków trafi kilka preparatów o dowiedzionej naukowo wysokiej skuteczności. Vilcacora (Uncaria tomentosa) to południowoamerykańska roślina, badana przez zespół naukowców Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem profesora Mieczysława Kurasia. Jej walory terapeutyczne od lat stanowią obiekt kontrowersji. Przedstawiciele medycyny niekonwencjonalnej zalecają ją chorym, dając tak potrzebną nadzieję w sytuacjach, kiedy chemio- i radioterapia zawodzi. Za ich racją przemawiają liczne potwierdzone efekty terapii vilcacorą - efekty pozytywne, wyrażone nie tylko przedłużeniem życia, ale niejednokrotnie całkowitym wyleczeniem! Przeciwstawne stanowisko prezentuje jednak medycyna klasyczna i lekarze, którzy nie znajdują podstaw do stosowania nie zarejestrowanego preparatu i przepisują go (o ile w ogóle) jedynie w terminalnych stadiach choroby. .,Badania prowadzone w wielu światowych laboratoriach, w tym w Zakładzie Morfogenezy Roślin Uniwersytetu Warszawskiego, zmierzają do ustalenia mechanizmu działania i oceny skuteczności Vilcacory, a także do poznania ewentualnych ubocznych skutków jego stosowania" - mówi kierownik Zakładu, profesor Kuraś. „Dotychczasowe analizy pozwoliły na ustalenie różnych wariantów składu chemicznego leku i określenie standardów przygotowania szeregu preparatów o różnym zastosowaniu, w zależności od typu i stadium zaawansowania nowotworu. Stwierdzono zróżnicowane oddziaływanie tych preparatów na komórki rakowe (w stosunku do komórek kontrolnych) oraz immunomodulacyne ich działanie w zależności od stosowanej koncentracji". Wyniki laboratoryjne rysują optymistyczne perspektywy wykorzystania preparatów Vilcacory (samej lub w połączeniu z innymi naturalnymi produktami) do badań klinicznych, a w dalszej konsekwencji dla możliwości ich zastosowania w terapii przeciwrakowej. .,Robimy wszystko, aby Vilcacora trafiła do oficjalnego rejestru leków" - informuje prof. Kuraś. Przy zintensyfikowaniu badań oraz większej integracji środowisk naukowych i lekarskich osiągnięcie tego celu będzie możliwe, co w Polsce, gdzie medycyna naturalna wciąż jeszcze sytuuje się na marginesie nauk medycznych, stanowi niewątpliwy sukces. Kolejną nadzieją naukowców jest selol (kompleks selenu z olejem słonecznikowym), substancja o zaskakujących właściwościach antyrakowych. „Selol dorównuje najlepszym preparatom cytostatycznym, które dotychczas badaliśmy" - mówi prof. Kuraś. „Stosowany w terminalnych stadiach rozwoju choroby nowotworowej daje zaskakujące efekty. Największe sukcesy przynosi terapia selolem w zaawansowanych przypadkach raka piersi u kobiet, prostaty u mężczyzn, raka wątroby, płuc, jelita grubego i gwiaździaka (astrocytoma)". W pracach nad istotą i molekularnym podłożem działania selolu zespół biologów Uniwersytetu Warszawskiego łączy siły z doktorem Piotrem Suchockim z Zakładu Analizy Leków przy Wydziale Farmacji Warszawskiej Akademii Medycznej. Niestety, preparaty wytwarzane w wąskich kręgach uczelnianych, nie są szeroko dostępne. Misją naukowców jest zmiana tego status quo. Leki chemiczne nie działają specyficznie ma komórki nowotworowe. Doprowadzają do ich wyniszczenia wszystkich, szczególnie odpornościowych komórek organizmu. Najnowsze nadzieje, lek „nowej generacji", są trudnodostępne ze względu na koszt leczenia. Metody genetyczne czy fotodynamiczne ciągle pozostają w fazie dopracowywania, klinicznych badań i planów. Stąd coraz wyraźniejsza tendencja (także w środowiskach akademickich) powrotu do medycyny naturalnej (niekonwencjonalnej), tak popularnej w USA czy w Kanadzie. Polska ma tu jednak duże braki i zaległości w stosunku do krajów wysoko uprzemysłowionych gdzie medycyna naturalna zyskała sobie pełną akceptację i jest w pełni skorelowana z klasyczną gałęzią tej nauki Prof. dr hab. Mieczysław Kuraś wybitnie przyczynił się do pogłębienia wiedzy o naturalnych, cytostatycznych i cytotoksycznych substancjach przeciwnowotworowych. Kierując przez wiele lat Zakładem Morfogenezy Roślin, z wielką pasją prowadził badania dotyczące struktury i fizjologii komórki, a szczególnie regulacji podziałów i wzrostu komórek pozostających w bezpośrednim związku z indukcją nowotworów. Zidentyfikował szereg preparatów o bardzo skutecznym działaniu antymitotycznym, które aktualnie testowane są już na nowotworowych liniach komórkowych oraz indukowanych bądź pasażowanych formach nowotworów. Obecnie, jego zespół, wraz z prof. Alicją Zobel z Uniwersytetu w Peterborough, przygotowuje do opatentowania przeciwnowotworowe działanie kumaryny (alfabenzopyronu). Przedmiotem wspólnych analiz i opracowań jest również synergistyczne działanie kilku preparatów w stosunku do mutagennego Taxoteru. Wyniki tych badań, a przede wszystkim ich użyteczność, obok wybitnych osiągnięć z zakresu strukturalnej determinacji rozwoju roślin oraz wieloletnich sukcesów dydaktycznych, zaowocowały przyznaniem profesorowi Kurasiowi, w dniu 16 listopada br., Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

PAP - Nauka w Polsce, Katarzyna Olszewska